วันพฤหัสบดีที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

บทกวี สำนึกข้าฯอัศจรรย์


ชัยนรินทร์ กุหลาบอ่ำ

@อัสนึฟาดฟ้าเปรี้ยง วิหกน้อยพลอยกลับรัง
ผู้คนปิดประตูปัง หน้าต่างดังยินอยู่ไกล
หน้าฝนใยจึงแล้ง น้ำใจแผดและแห้งเหือด
สับสนหนทางเหมือน ผานรกอเวจี @
@เดือนยังไม่ทันดับ อาทิตย์ลับพ้นขอบฟ้า
การเมืองเปรียบดังกา ร้องเีรียก หา ดูวังเวง
อดทนเฝ้าอยู่เหย้า แต่ละวันยังจางเจือน
สู้ต่อ หรือ แข็งขืน สำนึกข้าฯน่าอัศจรรย์ @
@ไม่เป็นไรหรอกเทวดา จะกลั้นแกล้ง หรือ กักขัง
เตรียมใจให้มีพลัง พร้อมเสมอ ทุกกาลเวลา
ก็เกิดมาเป็นมนุษย์ อยู่ในระเบียบและระบบ
แต่หากระบอบมันบัดซบ จะทะลาย ให้มันพังพินาศไป @

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น