ฝูงหมาป่าขย้ำเหยื่อ อย่างโหยหิว
แผ่นดินเดือดเลือดนองเต็มผืนผ้า
ราวกับว่าอนุญาตให้ฆ่ากัน
ฟ้าไม่สั่งแล้วใครเล่า ช่วยบอกที
แผ่นดินเกิดแดนเถื่อน มีกฎเหล็ก
มีอมเพชร อมพลอย อมของขลัง
อมทุกสิ่งทุกค่า น่าอัศจรรย์
อมพระจันทร์ อมได้ดังใจปอง
ตรองดูเถิดแผ่นดินนี้ของใคร
ถามทำไม? ไอ้ลูกไพร่ อีดอกทอง
ความเจ็บปวด ทิ่มแทงใจประชาราษฎ์
ศักราช แห่งนี้ ค.ศ.ไหน?
นี่มันยุคข้าทาส ใช่ยุค ประชาธิปไตย
มัวแต่ฝันมัวแต่ใฝ่ ผิดที่เอย
เอ๊กอีเอ๊ก เอ๊กๆ อีไก่บ้า ขันเสียจน สะดุ้งตื่น
อ๋อ! นี่เราหลับกลางแดด แปลกถิ่นเอยฯ
อ.อ้น ชัยนรินทร์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น